Kopfoto: Sanne van Stigt
In de serie ‘Interview met’ proberen we wekelijks één of meerdere ijszwemmers te interviewen. Vandaag Inge Wolfs, winnares van het korte afstandsklassement 2019-2020.
Kan je je zelf kort voorstellen?
Mijn naam is Inge Wolfs, 60 jaar en ik ben in mijn jeugd begonnen met (wedstrijd)zwemmen in Den Haag bij SML. Na een overstap naar DSZ (Den Haag) heb ik mijn liefde voor het wedstrijdzwemmen omgezet naar zwemonderwijzer en wedstrijdzwemtrainster bij de jeugd van DSZ.
Een jaar of vijftien geleden heb ik de switch gemaakt van de jeugd naar de oudere jongeren bij HHZV Plons. Een te gekke masterzwemvereniging in Den Haag. Eerst als trainster en daarna toch zelf ook weer begonnen met trainen. Vervolgens ben ik ook weer wedstrijden gaan zwemmen, wat mij goed beviel.
In 2013 werd er bij HHZV Plons gesproken om met een team het Kanaal over te zwemmen. Onder de leiding van Richard Broer (hij was coach en zwemmer van het team) heeft HHZV Plons dit gedaan. Om het Kanaal over te zwemmen moet je ook in de zee en open water trainen. Daar was ik geen fan van: vies, koud, etc. Toch ben ik het gaan waarderen. Nu is het mijn favoriete onderdeel van het zwemmen: lekker buiten in de natuur.
Hoe ben je in aanraking met de sport gekomen?
Bij HHZV Plons zwom Gavin Pike die in training was (ook in 2013) voor de Ice Mile, dus ik wist al van het bestaan van ijszwemmen. Doordat Richard Broer voorzitter van IISA Nederland is, kwam dit weer op mijn pad. De behoefte om niet in een overdekt zwembad te trainen, zorgde er voor dat ik samen met een andere zwemmer van HHZV Plons in de winter in de zee bleef zwemmen.
Mijn eerste wedstrijd was de Amstel Ice Swim in Amsterdam, nu zo’n 3 jaar geleden. Dat beviel me goed, niet alleen de wedstrijd maar ook de saamhorigheid (soort camping gevoel) en het respect voor en van iedereen.
De 1e plaats op het korte afstandsklassement van 2019-2020 en de 3e plaats op het lange afstandsklassement 2019-2020. Hoe voelt dat?
Speciaal voelt dat. Voor mijn gevoel is het puur geluk geweest, dat ik mee deed aan afstanden/slagen waar ik zo maar bij de eerste drie eindigde.
Het lange afstandsklassement idem. Vooral omdat het de eerste keer is dat zo’n klassement plaatsvind. Ik zal altijd de eerste zijn die het korte afstandsklassement heeft gewonnen, heel bijzonder.
Wat is nu je volgende uitdaging in het ijszwemmen?
Te blijven genieten van het bijzondere van deze sport. In deze Corona tijd durf ik nog geen plannen te maken. Wel zwem ik nu langer qua tijd dan vorig jaar. Dit omdat wij nu in de gelegenheid zijn om 1x per week in een openlucht natuurzwembad te zwemmen. Dit is mooi en nog beter een behoorlijk veilige omgeving. De zee blijft toch de zee met zijn grillen, waardoor je niet altijd kan zwemmen.
Een andere uitdaging is – die trouwens aardig lukt – is om binnen HHZV Plons meerdere zwemmers mee te krijgen. Op dit moment zijn we met ongeveer 8 zwemmers die regelmatig de zee in gaan en/of op zaterdagochtend zwemmen.
Dit jaar mogen er vooralsnog helaas geen evenementen plaatsvinden. Hoe kom je toch de winter door?
Met mijn medezwemmers blijven genieten van de zee en het zwemmen in het natuurbad.
Wat vind je de leukste ijszwemwedstrijd en waarom?
Iedere wedstrijd is leuk, de een is niet leuker dan de andere. Zolang het campinggevoel aanwezig is, ben ik happy.
Ambieer je ook deelname aan wedstrijden in het buitenland?
Ja, dat lijkt mij inderdaad heel speciaal. Zeker een Europees of Wereldkampioenschap. Lijkt me gaaf om onderdeel te mogen zijn van een Nederlands team.
Wat mis je nog in deze wedstrijdsport?
Nu de sport zo groeit en dat zal nog wel even zo doorgaan, zou het fijn zijn om ook leeftijdscategorieën bij wedstrijden te maken. Want het is niet erg om tegen iemand van 20 jaar te zwemmen, maar het voelt toch als niet helemaal eerlijk. Het blijkt dat ik toch wel competitief ben geworden in tegenstelling tot vroeger.
Wil je ook geïnterviewd worden voor de wekelijkse serie? Stuur dan een mail naar info@iisa.nl.